Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Cezayir’in bir ucundaki dağlık bir bölgede bir kabilede adları Utka, Mimuna ve Ayşa olan üç kız yaşarmış. Gün gelmiş, bu üç kız kısmetlerini aramaya M’Zab kentine gitmişler. Para kazanmaktan daha çok istedikleri bir tek şey varmış: Çölde çay içmek… Kızlar kafelerde dans ederek geçinmeye çalışıyormuş ama kentin erkekleri hem …
Efendim, bildiğiniz üzere iki hafta evvel okullar açıldı. Kendisinin ya da çocuklarının telaşesini atlatanlar ya ilk Pazartesi ansızın içine düştükleri trafikten ya sosyal medyada söylenenlerden ya da bu yazının yazarı gibi hemen yanı başındaki okulun sabah yedide çalan zilinden ve bahçesindeki çocukların ağlamalarından dolayı bir şekilde telaşenin içine düştüler. Bu yazı, aslen okulların açıldığı ilk …
Hakan Kabasakal Günümüzde şişe üretmek için metalden seramiğe, camdan plastiğe kadar genişleyen zengin bir ham madde yelpazesine sahip olsak da, başlangıçta elimizdeki seçenekler sadece cam ve toprakla sınırlıydı. Üstelik kadim ustaların şişe ve benzeri kapları yaparken kullandıkları bu kısıtlı ham maddelerin saflığı, günümüzde kullanılan arıtma teknolojileriyle saflıkta neredeyse mükemmelliğe ulaşan ham maddelerin yanına …
Yıllarca evvel Üsküdar sahilde bir çay bahçesinde kitapsever ve koleksiyoner olmanın ötesinde tekke musikisini en iyi bilen üstadların başında gelen rahmetli Nezih Uzel ile oturup kitaplardan, koleksiyonlardan konuşmuştum. Bugün o sohbetin hatırasını hatırlarken, yazıma konu olan detay da kendiliğinden oluşuverdi. Evet, neden koleksiyon yapıyoruz? Kendi payıma bir takım farklı konulara duyduğum yakın ilginin yansıması olarak, …
Üçümüz de yurtta kalıyorduk. Biri Ankaralıydı, yurda hak kazanmış çalışkan bir çocuktu, hafta sonları eve gider, hafta içi üniversitenin dışına çıkmazdı hiç. Diğeri taşralıydı. İki yan odamda kalıyordu, o da gayet iyi bir talebeydi, malum dershanede okumuş, burslu Bilkent’i kazanmıştı. İkisi de saf Anadolu çocuklarıydı, dindar ve içten. Biri uzak akrabamdı, kapıyı çalmış, ismimle beni sormuştu. “Hayırdır?” …
Bir dönem Yalova Kağıt Müzesi projesini başarı ile ortaya koyan ve fakat her zaman olduğu/olageldiği gibi devlette devamlılığın sadece sözlerde kaldığı günümüz dünyasında, projesinin gelişimi gerçekleşmeden emekli edilen kadim dostumuz sanat tarihçisi Dr. Sadri Sayıoğulları’nı geçenlerde Taksim’de görünce bir kahve sohbeti yapmadan ayrılmak olmazdı. Nitekim öyle de oldu. Hocanın eski günleri yad ederken kullandığı bir …
Evlerde ve Ofislerde Kütüphaneden Ne Haber Vardır? Devamını Oku »
Niye böyle başlık yazdık. Okunmuyor, diye şikayet edip duruyoruz da ondan. Sağ olsun bir çok abilerimiz, dostumuz bu metinler kaybolmasın, kitaplaşsın filan diyor da. Neyse yayıncılık şurası değil burası. Peki yukarıdaki gazete kupürü nedir? Valla biz bilemedik. Orhan Selim diye bir zat, ahkam kesmiş. Kesile kesile de entelektüel, entel’e kadar da gelmiş. Oradan da Entel Bülten çıkmış. …
Aslında her şey çok keyifsiz başlamıştı. Birkaç gündür midem tatsızdı ve sabahın köründeki ilk uçakla Bodrum, oradan İstanköy, ardından da ertesi gün Nisyros’a gidecektim. Havalimanında beklediğim yerde mercimek çorbası vardı. İçmeli mi içmemeli mi? Hemen küçük bir araştırma yapmak için cep telefonuma sarıldım. Bir Internet sitesinde şöyle yazıyordu: “Mercimeği kaynattıktan sonra üzerindeki köpüklü su alınmazsa …
Bu yazı yayımlandığı zaman muhtemelen bitecek olsa da, geçtiğimiz günlerde Kadıköy Belediyesi tarafından tertip edilen ve geniş bir katılımla ilgi gösterildiğine şahit olduğum Sahaf Festivali’nin bıraktığı intibalar ekseninde, koleksiyonerlik ve kitap tutkusu özelinde kimi hususları dile getirmek istiyorum. Eski zamanlarda malumunuz sahaflara uğramak, hasbihal etmek ve böylece kitaplara ilgide devamlılık göstermek; kitapların dünyasında var olmak …
Son dönemlerde size gelen mesajlarımız, (bazıları) isminizle ile hitap ederek başlıyor. Kullandığımız sistemin bir hediyesi. Aslında fevkalade samimiyetsiz. Çünkü gönderdiğimiz mesaj ortaya giden bir mesaj; okuyan okusun, gerisi okumadığı için kendi düşünsün zihniyeti ile yazılmıştır. Yani her ne kadar kişiselleştirmek çabası varsa da aslında değildir. Kişisel hitap, bizim buralarda biraz sıkıntılıdır. Taksiye bindiğinizde, günaydın demek; hele …
