Yaklaşık iki yıl kadar önceydi. Ara ara haberleştiğimiz Amerikalı dostum gecenin ilerleyen bir saati bir mesaj gönderdi: Beni arayabilir miydi? Saat farkını biliyordu, önemli olmalıydı. Koleksiyoner sabretmeyi bilse de, öyle kolay kolay, bir şeylerin olduğunu sezmişse, bekleyemez. Ben aradım. Havadan sudan, yeni ayrıldığı sevgilisinden bahsettikten sonra bizim için esas heyecan verici konuya geldi. “Bak Seçkin” dedi, “bu film için tam otuz yıldır herhangi basılı malzeme arıyorum, hiç denk gelmedim, bugün karşıma iki tane lobi kartı çıktı ve satın aldım”. Heyecanlıydı ve nihayet konunun beni ilgilendiren tarafına gelmişti. Bu lobi kartlarından birini benim seçip almamı istiyordu. Seve seve onayladım. Telefonu kapattığımda mutlu bir adamdı. Dostumun “bu film” dediği, Almanya’da çektiği korku klasiği Nosferatu’yla bilinen F.W. Murnau’nun Amerika’da belgesel film efsanesi Robert Flaherty ile birlikte yaptığı Tabu: Güney Denizi’nin Hikayesi’dir. Rejisör bu son filminde (Murnau filmin gösteriminden hemen bir hafta önce bir araba kazasında hayatını kaybetmiştir) kamerayı bu kez Avrupa vampirlerinden Pasifik’in kutsal bakirelerine kaydırır ve bize, hiç tanımadığımız bir coğrafyadan bir aşk dramı anlatır: Hitu, Güney Pasifik’te bir adaya gelir ve orada yerlilerin kutsal olarak gördükleri genç Reri’ye aşık olur. Elbette Reri’nin toplumdaki özel yerinden dolayı bir erkekle birlikte olma hakkı yoktur ve adeta Türk melodramlarına taş çıkarırcasına, aşıkların töreye meydan okuyup kaçmaları bir trajediyle noktalanacaktır. Tabu’da bir vampir yoktur belki ama bu kez de aşıkları bir adadan diğerine, yaşlı bir adam takip edecektir adeta bir hayalet gibi. Sinemanın çok erken kaybettiği bir dâhinin 1931 tarihli son filminden nadir bir belge.
